منو
اگر کلیه ی مسائل حوضه زاینده رود را به درختی تشبیه کنیم و تنه ی اصلی این درخت را «عدم تعادل بین منابع و مصارف آب» در نظر بگیریم، شاخ و برگ درخت همان پیامدهایی هستند که از عدم تعادل منابع و مصارف آب به وجود می آیند. عدم تعادل بین منابع و مصارف آب در حوضه زاینده‌رود موجب بروز مشکلاتی ملموس در جامعه شده است. در واقع این موارد مشکلاتی هستند که معمولا بحران زاینده‌رود را به آنها می‌شناسیم. جامعه و مردم و حتی مسئولین معمولا این پیامدها را می بینند و از طریق این پیامدها به وجود بحران پی می برند.
پیامدهای خشکی زاینده رود را می توان در پنج دسته کلی قرار داد شامل:
در ادامه مهم‌ترین پیامدها ذیل این دسته بندی که در سال‌های اخیر نمود یافته است به تفصیل توضیح داده شده است.
علاوه بر پیامدهای فوق، می تواند به ده ها و صدها پیامد دیگر نیز اشاره نمود که زاینده رود را درگیر خود کرده است. برخی از این پیامد ها در جدول زیر اشاره شده است.
| چالش‌های زیست‌محیطی | چالش‌های اقتصادی | چالش‌های سلامت و بهداشت | چالش‌های اجتماعی |
| افزایش ریزگردها | تخریب آثار تاریخی | افزایش افسردگی | مناقشات محلی |
| از بین رفتن گونه‌های گیاهی | بیکاری | افزایش بیماری‌های صعب العلاج | کاهش سرمایه اجتماعی |
| فقر | مناقشات بین‌استانی | ||
| بایر شدن اراضی کشاورزی | |||
| آسیب به زیرساخت ها | |||
| فرار سرمایه ها | |||
| از بین رفتن اموال مردم |
